2020

Begin van 2020 zijn we met de dames van India gestart met een kort trainingskamp. Hierna zijn we naar Nieuw Zeeland afgereisd om daar 5 wedstrijden te spelen, waarvan 4 tegen Nieuw Zeeland en 1 tegen GB. Na 16 maanden het team alleen geleid te hebben was dit de eerste keer dat mijn nieuwe assistent Janneke Schopman erbij was. 

Het was een erg goede tour! We wonnen van GB en ook 2x van Nieuw Zeeland. Uiteraard moet je alles in perspectief zien, maar voor ons waren die overwinningen belangrijk. Het geeft vertrouwen dat we ook van top 5 landen kunnen winnen. Bij mijn aanstelling bijna 4 jaar geleden hadden we ook een tour naar Nieuw Zeeland alleen waren de resultaten toen zeker niet in ons voordeel. Het team heeft de afgelopen jaren goede stappen gemaakt!
Na de Nieuw Zeeland tour hebben we 1 week vrij gehad om vervolgens weer vol in training te gaan voor de volgende tour. Alleen toen werd alles anders… 

We stonden op het punt te vertrekken voor een korte break maar hebben uiteindelijk besloten om op ons trainingscomplex van SAI te blijven. Alles was onzeker vanwege het opkomende Corona virus. Vanaf dat moment hebben we in totaal 4,5 maand op het complex gezeten. We mochten niet buiten de hekken komen en zaten feitelijk vast. Op dat moment dook er ook nog een virus op bij de kippen waardoor we 2 maanden geen vlees hebben kunnen eten (want kip is het enige dat in India gegeten wordt). 
Na 4,5 maand op ons complex vastgezeten te hebben, konden we uiteindelijk in juli 6 weken naar huis. Na die 6 weken volgde weer een onafgebroken periode van 4,5 maand in India waarbij we ook weer niet buiten de hekken van het complex mochten komen. In die maanden hebben we gelukkig wel kunnen trainen, maar je wil natuurlijk buiten de grenzen wedstrijden spelen ter voorbereiding op de Olympische Spelen. Deze lange periode hebben we gebuikt om onderlinge wedstrijden te spelen, wedstrijden tegen de junior boys en ook tegen de junior girls. Deze wedstrijden hebben we gespeeld onder grote vermoeidheid om het verschil kleiner te maken. 

2020…… Een heftig jaar, niet alleen op sportief vlak, maar zeker ook op persoonlijk vlak. Een jaar waarin ik mijn gezin en vrienden nauwelijks heb gezien. Maar met name door de steun van mijn vrouw hebben we deze periode doorstaan. 
Mensen die mij kennen weten dat ik een familieman ben en dat mijn gezin het allerbelangrijkste is. We zijn deze uitdaging samen aangegaan en daar staan we ook allemaal nog steeds voor 100 procent achter. De gemaakte afspraken; regelmatig thuiskomen en dan weer op reis vielen natuurlijk door Corona volledig in het niet… En dat had natuurlijk niemand kunnen voorzien. 

Het heeft ook wel weer iets gebracht. Er zijn lange periodes geweest, met name in de eerste lockdown, waar we ook niet eens mochten trainen. Dan zit je de hele dag in je appartement… In deze periode wilde ik ritme houden en mijn tijd zo goed mogelijk gebruiken om zo toch elke avond met een voldaan gevoel naar bed te gaan. Dit heeft geresulteerd in de start van een nieuw bedrijf. Samen met 3 partners zijn we begonnen aan een nieuw avontuur, hier ga ik later nog op terugkomen. Maar sport speelt uiteraard een rol en ik zet mijn coaching ervaring op een andere manier in. Het proces van het opbouwen van een bedrijf heeft mij in die periode veel energie gegeven. 

Daarnaast had ik de tijd om mijn presentatie, het bouwen van een high performance team, hoe om te gaan met tegenslagen en grenzen verleggen voor bedrijven/teams, eens goed onder de loep te nemen. Ik ben hier nu 4 jaar en in deze jaren heb ik zeer waardevolle lessen geleerd en weer meer ervaring opgedaan. Ervaring in het coachen van een team in een land met een totaal andere cultuur waar andere regels, normen en waarden gelden.

Verder heb ik de lockdown aangegrepen om een boek te schrijven over mijn periode in India. Ik heb hier nooit de tijd voor gehad en dit was een ideaal moment. Daarnaast heeft het mij ook geholpen om de hele periode te reflecteren. 

Nog een mooi initiatief. In deze periode heb ik ook het agentschap voor PlayintheUS aangenomen. We helpen Indiase studenten die kans maken op een Academic of een Sport scholarship in de USA . De faciliteiten in de USA zijn natuurlijk ongelofelijk en het biedt deze sporters een kans om te studeren in Amerika met een beurs. Dit scheelt natuurlijk veel geld, maar nog belangrijker, de Indiase sporters die naar Amerika afreizen en een scholarship krijgen sporten daar op hoog niveau waar uiteindelijk India weer van profiteert. 

Tot slot zijn we natuurlijk druk bezig geweest met ONFIRE Hockey Support. De lockdown in Nederland betekende dat we keer op keer een plan B moesten hebben, out of the box moesten denken en innovatief moesten blijven. Keer op keer proberen we weer te kijken hoe we onder andere onze scholen, kampen en clinics kunnen verbeteren om onze deelnemers nog meer uit te dagen. We blijven constant zoeken naar waar er nog meer kansen liggen voor ONFIRE Hockey Support. Ik moet zeggen dan ook dit proces mij er doorheen heeft gesleept in die periode. Wat heb ik geleerd? Om niet in een isolement te raken moet je juist actie ondernemen, bezig blijven, ritme houden. Dat geeft je uiteindelijk energie! Bij de pakken gaan neerzitten is heel makkelijk… bedenken wat je allemaal NIET kan in de lockdown.. Maar gelukkig denk ik altijd in kansen, dat zet me aan tot actie en dat geeft me energie. 
 
Ik wens iedereen hele fijne feestdagen! Als er iets is wat we dit jaar hebben ervaren is dat je moet genieten van hetgeen je hebt!
Op naar een gezond en sportief 2021. Een jaar waarin we met India deelnemen aan de Olympische Spelen en wat tevens mijn laatste jaar zal zijn bij deze dames. En het jaar waarin ik 20 jaar coach ben!