Mijn 2015...

2015 was voor mij een bewogen en een leerzaam jaar. Een jaar dat me nog meer inzicht heeft gegeven in mijzelf. Men zegt wel eens dat je door schade en schande een wijs man wordt…

Bewogen
Uiteraard gaat dat over mijn ontslag. Als je iets niet ziet aankomen en je grote droom gaat eraan dan is dat behoorlijk heftig, kan ik je vertellen. Inhoudelijk is er al genoeg over geschreven en getoond op tv. Je moet je voorstellen dat je één doel in je leven hebt en dat dit doel er niet meer is. Een sporter werkt naar Olympisch goud en alles moet daar voor wijken. Zo was dit ook voor mij en mijn eerste gevoel was dat alles wat ik ervoor had gedaan om hier te komen voor niets was geweest. Ik had geen richting meer waar ik naartoe wilde werken. Geen hoger doel, geen uitdaging, geen kriebel meer…
Totdat mijn vrouw me wees op wat ik wel heb! Een fijn gezin, een mooie plek om te wonen, fijne vrienden, onafhankelijkheid en een groeiend bedrijf waar we zelf het beleid kunnen bepalen. 

Leerzaam
Uit de periode die ik nu heb meegemaakt kun je namelijk ook belangrijke lessen trekken die ik graag deel met mensen. Natuurlijk is het mooi om over successen te vertellen maar helaas bestaat het leven ook uit teleurstellingen, misschien wel vaker dan succes.
Deze tegenslagen herkent iedereen en juist deze kunnen je helpen weer stappen te maken naar een volgende stap. Hoe moeilijk het ook is maar je moet wel durven kijken naar de ‘ik’ in het verhaal. Zoals ik al eerder beschreef kan ik boos blijven maar ik had ook dingen anders kunnen doen. Alleen als je zo kunt denken kun je verder en is het niet voor niets geweest hoe hard het ook is.

Boosheid
Je ziet het vaak bij sporters die even buiten de selectie zijn gelaten en nog sterker terugkomen. Dat zijn de sporters die uiteindelijk hun boosheid naast zich neer kunnen leggen en aan de gang gaan met zichzelf. Het is namelijk makkelijk om boos te zijn. Maar de boosheid geeft geen ruimte in je hoofd om na te denken over datgene wat je anders had kunnen doen om de teleurstelling te voorkomen. Natuurlijk ben ik ook af en toe boos en teleurgesteld want ik mag mijn werk niet afmaken, maar ik probeer er niet in te blijven hangen. Want dan heeft mijn vertrek geen enkele zin gehad, want veranderen doe ik het toch niet meer. 

Toekomst
Al 25 jaar loop ik, als speler en coach, mee op het hoogste niveau en nu merk ik, door de tijd die ik heb ‘gekregen’, dat er mooie andere projecten ontstaan. Ik wil projecten doen waar ik een goed gevoel van krijg en dat kan op elk vlak zijn. Op dit moment krijg ik veel energie van het delen van de knowhow die ik in de afgelopen jaren heb opgebouwd. 

Dit doe ik onder andere bij Hockey Support, het bedrijf van Raoul Ehren en mijzelf. Wij hebben door heel Nederland inmiddels 10 ML Hockeyscholen opgezet en komend jaar komen daar 20 ML hockeykampen bij. Onze passie is te werken aan een droom waarbij elk kind de kans heeft training te krijgen van kwalitatief goede trainers die op hoog niveau werkzaam zijn of zijn geweest.
Daarnaast zijn we twee grote events aan het opzetten die komend jaar al gaan plaatsvinden. Hier kom ik later op terug want een van die events zal uniek in Nederland zijn en kan een boost geven aan datgene wat echt belangrijk is in hockey.  Waar ik ook veel energie van krijg is het inspireren van mensen. Dat tegenslagen je ook verder kunnen brengen en de metaforen uit de sport zijn daarbij een krachtig middel.

In al die jaren heb ik momenten van succes meegemaakt , maar zeker ook van tegenslag. Juist dit laatste heeft me gevormd tot wie ik ben. Het was niet raar geweest als ik de afgelopen periode in een burn-out terecht was gekomen, maar toch is dat niet gebeurd. Ik geloof erin dat dit te maken heeft met hoe je mentaal bent gevormd. Deze lessen deel ik graag met anderen.

Ik las laatst dat een burn-out werkziekte nummer 1 is. Topsporters en topcoaches zijn mentaal vaak sterk en het is niet voor niets dat men graag een voormalig topsporter in dienst neemt. Ik zeg dan; waarom wachten op die ex-sporter, train je eigen mensen!

Het belangrijkste wat ik de afgelopen periode heb moeten leren, is dat je geen succesvolle bondscoach moet zijn om geluk te voelen. Er zijn andere manieren en die ben ik nu aan het ontdekken. Wellicht zeg ik over een tijd; dank voor deze kans..